Long live the north!

TL;DR: Langs het noordelijkste puntje van het noordereiland geweest: was mooi. Langs een enorme boom geweest: was groot.

We zijn vertrokken uit Palmy! Na een maand voorbereiden reizen we in een busrit van 9 uur van Palmy naar Auckland. Aangezien we pas na het weekend beginnen met het verzamelen van data bij het centrum voor blindengeleidehonden reizen we na een nachtje Auckland door naar Northland, het gebied boven Auckland. Volgens veel mensen is dit een erg mooie plek, maar daarvoor we moeten eerst nog helemaal naar boven.
Negen uur later komen we afgepeigerd aan in Auckland, de grootste stad van Nieuw Zeeland. Leuk om na een maand op een rustige campus ineens in de drukte van de grote stad te zijn. Maar gezien we de dag erna weer door moeten kunnen we er niet al te veel te doen.
We besluiten, na onze spullen te dumpen, nog wat te gaan drinken. Hierdoor komen we in the Fiddler terecht, een Ierse pub inclusief live Folk-muziek. En pints met Guinness natuurlijk!

De ochtend erna lopen we terug naar bushalte voor de bus naar Northland. Na een busrit van 5 uur zijn we eindelijk in Kerikeri(inclusief houten kont), een dorpje in het noorden van Northland. Hier ontmoeten we Emma, de groene Toyota Corolla waar we de rest van ons avontuur in gaan rijden. Met Emma rijden we door naar ons hostel. Erg vol, maar erg gezellig! Veel mensen die er verblijven werken overdag, maar s'avonds zit de woonkamer vol en brandt er een warm haardvuurtje.

Zaterdag is het tijd om naar Cape Reinga te gaan, de noorderlijkste plek van het noordereiland. Na 2,5 uur rijden over een tweebaansweg zonder andere auto's tegen te komen ( het is echt heerlijk rijden hier) komen we aan bij een zonovergoten rotskust. in de verte liggen de Three Kings Islands, zo genoemd omdat Abel Tasman de eilanden ontdekt heeft op 6 januari, beter bekend als Driekoningen. Komen die Nederlanders toch nog ergens!
Cape Reinga heeft ook een spirituele betekenis. Volgens de Maori komt de geest van een persoon hier na de dood om door te gaan naar Hawaiki, hun spirituele huis. Verder zijn hier twee waterbronnen. Één wordt gebruikt om de geest van een overleden personen te reinigen. De andere wordt door een geest gedronken om door te kunnen gaan naar de spirituele wereld.
In de buurt van de kaap is er nog een wandeling die niemand schijnt te doen. Wij besloten deze wel te doen en komen zo een half uur later aan op een verlaten strand. Tijd om te gaan pootjebaden!
Op de terugweg moeten we langs de strandduinen van Ninety Mile Beach. hier kun je met een bodyboard van een steile helling af. Best eng in het begin, maar zeker de moeite waard!
Zondag nemen we een paar mensen van het hostel mee naar Puketi Forest, een groot bos met Kauri Trees. Deze Nieuw Zeelandse boom kan ontzettend groot worden. Het wandelpad werd iets avontuurlijker(voornamelijk gladder) dan gedacht, maar we zijn er zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Maar de omgeving maakte alles meer dan goed.

Maandag moeten we besteden aan de terugrit naar Auckland, omdat we dinsdag beginnen aan data verzamelen. De tip van Faye, de regelaar van het hostel, was om Tāne Mahuta (the lord of the forest) te ontmoeten. Deze gigantische Kauri is van groot waarde voor de Maori en mogen we eigenlijk niet missen.
Dus we rijden een stukkie om!

Aangekomen bij de parkeerplaats lopen we richting de boom. Op de parkeerplaats staan een aantal mensen te zingen en hun gitaar te stemmen. Nietsvermoedend lopen we door. Aangekomen blijkt de boom inderdaad groot. Met een totale hoogte van 51 meter en een omtrek van 14 meter staat hij inderdaad als een heer van het bos.
Na een aantal minuten komt er muziek uit het bos wanneer de groep al zingend naar de boom toeloopt. Daarna wordt er gebeden en een verhaal verteld over hoe de boom de gever van het leven is. De Maori bedanken de boom ook voor alles en vertellen over wat ze kunnen leren van de nederigheid van de boom Daarna wordt er een Haka met stokken uitgevoerd ter ere van de boom. Hierdoor krijgt de boom veel meer betekenis.
Hierna moeten we toch echt door naar Auckland en na een paar uur rijden komt de stad weer in zicht. We arriveren bij ons hostel, dumpen de spullen en ploffen op bed. Ons avontuurlijke weekend zit er op!